Sł. B. O. Anzelm Gądek jako nasz Ojciec Założyciel, przewodnik duchowy i pierwszy formator sióstr wskazał nam jako wzór osobę św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Mówił:
„…została wybrana, by przez drogę swego dziecięctwa i miłości ofiarnej stać się sama apostołką i być wzorem dla apostołów”.
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Przenajświętszego Oblicza jest patronką naszego Zgromadzenia, przyjaciółką i orędowniczką, a jej „mała droga” – drogą naszego życia. W pismach Świętej znajdujemy wskazówki jak iść tą drogą.
Ze słów św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Przenajświętszego Oblicza:
„Być małym to uznawać swą nicość, to oczekiwać wszystkiego od Boga, jak małe dziecko oczekuje wszystkiego od swego ojca. Niczym się nie kłopotać ani nie gromadzić mienia (…). Być małym, to nie przypisywać sobie cnót, które się pełni, nie sądzić, że jest się zdolnym do czegokolwiek, lecz uznawać, że Bóg daje swemu małemu dziecku skarb cnót w ręce, aby go używało w potrzebie; lecz jest to zawsze skarb Pana Boga. Wreszcie nie zniechęcać się swoimi błędami, bo dzieci upadają często, ale są za małe, aby uczynić sobie wielką krzywdę”.
„Świętość nie jest w tej lub owej praktyce, polega ona na usposobieniu serca, które sprawia, że jesteśmy małymi i pokornymi w objęciach Boga, uznającymi swą słabość i ufającymi do zuchwalstwa Jego dobroci ojcowskiej”.
„Wdzięczność jest tym, co najbardziej przyciąga łaski Boże; gdy dziękujemy za dobrodziejstwa, Bóg jest wzruszony i spieszy, by dać nam dziesięć nowych łask, a jeśli dziękujemy nadal z takim samym wylaniem, to jakże nieobliczalne jest pomnożenie łask! Doświadczyłam tego, spróbuj, zobaczysz!”.