Zgodnie ze Statutem – pełni zadania świetlicy środowiskowej z elementami placówki profilaktyczno-wychowawczej. Ochronka przyjęła nazwę „Betlejem”, gdyż Betlejem to miejsce narodzenia Jezusa.
„To miejsce ubóstwa, ale i miejsce radości z odnalezienia sensu życia i swej godności.
To miejsce akceptacji i miłości. W „Betlejem” pragniemy zająć się dziećmi, dając im propozycje zabaw i spędzenia wolnego czasu, a także wspierając je w nauce. Pragniemy naszym wychowankom pomóc w odkrywaniu ich godności, tego, co jest w nich i piękne, i słabe, doprowadzając do Jezusa Eucharystycznego”.
GENEZA.
Początki wolbromskiego „Betlejem” sięgają roku 2000, kiedy to charyzmat i zapał oraz doświadczenie s. Jolancji Bok zaczęły przyciągać wolbromskie dzieci do miejsca, w którym mogły odrobić lekcje, zjeść podwieczorek, czy pomodlić się. We wcześniejszych latach s. Jolancja, będąc na placówce w Czeladzi, otoczyła sercem i opieką grupkę zaniedbanych dzieci spędzających czas na ulicach. Praca dla dzieci ubogich i potrzebujących była jej pragnieniem. Przełożeni Zgromadzenia wysłali s. Jolancję do Wolbromia, aby podjęła pracę charytatywną i zajęła się szczególnie dziećmi. Te pragnienia s. Jolancji i podjęte przez nią działania doprowadziły do otwarcia Ochronki, która do dziś ma za zadanie dotrzeć i otoczyć opieką duchową i w miarę możliwości materialną każde potrzebujące dziecko w Wolbromiu.
Ochronka „Betlejem” rozpoczęła regularne zajęcia z podopiecznymi od 15 września 2002 r., a oficjalnego poświęcenia dokonał Ks. Biskup Adam Śmigielski 15 października 2003 r. Pierwsze spotkania dzieci odbywały się nieregularnie, siostry służyły przede wszystkim czasem, miejscem i otwartością serca gotowego na słuchanie i podjęcie potrzeb dzieci. Po tragicznej śmierci s. Jolancji dzieło kontynuowała (w latach 2001-2005) s. Eugeniusza Kosińska, która została mianowana kierownikiem Ochronki „Betlejem” i tym samym stała się odpowiedzialna za jej dalszy rozwój.
Od tego momentu dzieci gromadziły się w poniedziałki, wtorki i czwartki w godz. 15.00-17.00, a w razie potrzeby dłużej i częściej. Powstały pierwsze dokumenty prawne, opisujące zasady i zakres działań opiekuńczo- wychowawczych w placówce.
Początkowo Ochronka nie miała żadnych dotacji: utrzymywała się z zasobów sióstr i sporadycznych ofiar. Stopniowe rozwijanie dzieła oraz systematyczny wzrost liczby uczęszczających dzieci spowodowały pozytywny oddźwięk ze strony społeczeństwa wolbromskiego i konkretne wsparcie finansowe Dobroczyńców, co pozwoliło na dalszy rozwój dzieła. Dzieło Ochronki od roku 2008 dotuje też Urząd Miasta i Gminy Wolbrom. Z czasem przystosowywano też kolejne pomieszczenia w wolbromskim Domu Zakonnym na potrzeby dzieci.
Kolejne Siostry odpowiedzialne za Ochronkę to: s. Antonetta (w latach 2005-2011), s. Milena (w latach 2011-2012), s. Borgiasza, przełożona domu i kierowniczka Ochronki w latach 2012-2014, s. Elizeusza, s. Wioletta, s. Nadia, s. Janua pracowały w Ochronce w latach 2012-2013, s. Maria Magdalena i s. Huberta w latach 2013-2014.
Siostry kontynuują prace w duchu charyzmatu Zgromadzenia według myśli Matki Teresy Kierocińskiej, która to już w roku 1927 skierowała pierwsze Siostry Karmelu Dzieciątka Jezus do Wolbromia, by zajęły się opieką nad najuboższymi oraz dziećmi.
STAN OBECNY
Obecnie kierowniczką Ochronki jest s. Maria Magdalena. Siostry mają pod opieką 30 dzieci w wieku od 6 do 16 lat.
Zajęcia odbywają się od poniedziałku do piątku w godz. 15.00 – 17.30.
Podstawowym celem Ochronki jest wspieranie i towarzyszenie dziecku w rozwoju jego osobowości przez formację intelektualną, moralną, duchową i społeczną. W Ochronce jest również grupa wolontariuszy, którzy pracują z dziećmi 2-3 razy w tygodniu.
Dzieło Ochronki jest systematycznie wspierane finansowo przez konkretne osoby i instytucje, które udzielają pomocy materialnej dzieciom i ich rodzinom. Na szczególne wyróżnienie zasługuje Caritas Diecezji Sosnowieckiej i Urząd Miasta i Gminy w Wolbromiu.
Zobacz więcej zdjęć z ochronki: