BETLEJEMKA – DROGA BOŻEGO DZIECIĘCTWA
Opracowała: s. Lesława Witowska CSCIJ
W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen
„Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: „Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa”.
(Rz 8, 14-17a)
Tajemnica I. ZWIASTOWANIE
„Nie bój się. Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz Imię Jezus. (…) Na to Maryja rzekła do Anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to Maryja rzekła do Anioła: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego”. (Łk 1, 30b-31. 34-38a)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
A Słowo Ciałem się stało i zamieszkało między nami wszystkim, którzy Je przyjęli dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. (J 1, 14a.12)
Tajemnica II. NAWIEDZENIE ŚW. ELŻBIETY
„W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: „Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk, 39-42)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
A Słowo Ciałem się stało i zamieszkało między nami wszystkim, którzy Je przyjęli dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. (J 1, 14a.12)
Tajemnica III. OCZEKIWANIE NARODZENIA
„Głos mojego Ukochanego! Oto On, oto nadchodzi! Miły mój odzywa się i mówi do mnie: Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! (…) ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos. Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku”. (Pnp 2, 8a.10.14b)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
A Słowo Ciałem się stało i zamieszkało między nami wszystkim, którzy Je przyjęli dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. (J 1, 14a.12)
Tajemnica IV. NARODZENIE JEZUSA
„Nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła Swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie”. (Łk 2, 6b-7)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
A Słowo Ciałem się stało i zamieszkało między nami wszystkim, którzy Je przyjęli dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. (J 1, 14a.12)
Tajemnica V. NADANIE NAJŚWIĘTSZEGO IMIENIA JEZUS
„Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu Imię Jezus, którym Je nazwał Anioł, zanim się poczęło w łonie Matki”. (Łk 2, 21)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
A Słowo Ciałem się stało i zamieszkało między nami wszystkim, którzy Je przyjęli dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. (J 1, 14a.12)
Tajemnica VI. OFIAROWANIE
„Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego”. (Łk 2, 22-24)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa -ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
A Słowo Ciałem się stało i zamieszkało między nami wszystkim, którzy Je przyjęli dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. (J 1, 14a.12)
Tajemnica VII. POKŁON MĘDRCÓW
„A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, postępowała przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju”. (Mt 2, 9b-12)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
„O Tobie mówi serce moje, Szukaj Jego Oblicza,
będę szukał Oblicza Twego, Panie”. (Ps 27, 8)
Tajemnica VIII. UCIECZKA DO EGIPTU
„(…) Oto Anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż Ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić. On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda”. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: Z Egiptu wezwałem Syna mego”. (Mt 2, 13-15)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
„O Tobie mówi serce moje, Szukaj Jego Oblicza,
będę szukał Oblicza Twego, Panie”. (Ps 27, 8)
Tajemnica IX. POBYT W EGIPCIE
„Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: To zbyt mało, iż jesteś mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię Cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi”. (Iz 49, 5b-6)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
„O Tobie mówi serce moje, Szukaj Jego Oblicza,
będę szukał Oblicza Twego, Panie”. (Ps 27, 8)
Tajemnica X. POWRÓT DO NAZARETU
„A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się Anioł Pański we śnie i rzekł: Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia. On więc wstał, wziął Dziecię i Jego Matkę i wrócił do ziemi Izraela”. (Mt 2,19-21)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie. Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
„O Tobie mówi serce moje, Szukaj Jego Oblicza,
będę szukał Oblicza Twego, Panie”. (Ps 27, 8)
Tajemnica XI. UKRYTE ŻYCIE W NAZARECIE
Józef „otrzymawszy we śnie nakaz, udał się w okolice Galilei. Przybył do miasta zwanego Nazaret i tam osiadł. Tak miało się spełnić słowo Proroków: Nazwany będzie Nazarejczykiem. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga ludzi”. (Mt 2, 22b-23; Łk 2, 52)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
„O Tobie mówi serce moje, Szukaj Jego Oblicza,
będę szukał Oblicza Twego, Panie”. (Ps 27, 8)
Tajemnica XII. ODNALEZIENIE JEZUSA W ŚWIĄTYNI
„Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w Świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto Ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do Mego Ojca?” (Łk 2, 46-49)
Przez Dziecięctwo Jezusa – prowadź nas do Ciebie, Ojcze.
Przez macierzyńską miłość Maryi – otwieraj nas na Twoją miłość, Ojcze.
Przez milczące zawierzenie Józefa – ucz nas ufać Tobie, Ojcze.
Zdrowaś Maryjo…
„O Tobie mówi serce moje, Szukaj Jego Oblicza,
będę szukał Oblicza Twego, Panie”. (Ps 27, 8)
„Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy go takim, jakim jest. Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty”. (1 J 3, la. 2-3)
„Temu zaś, który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej niż to, o co my prosimy czy rozumiemy, Jemu chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia wieku wieków. Amen”. (Ef 3, 20-21)
Litania do Najświętszego Imienia Jezus…
O Boskie Dziecię błogosław nam, uświęcaj nas, jednocz nas z Sobą,
i w twym Bożym dziecięctwie daj żyć i umierać.
(sł. B. o. Anzelm Gądek OCD)