Materiały pomocnicze, oprac. s. Sofija Ošmjanska CSCIJ.
Wspólnotowa lektura Pisma świętego i dzielenie się Słowem Bożym ? proponowane perykopy biblijne:
Styczeń
Księga Estery 4, 17k-17n; 5, 1-3.
Temat: Pokuta, przeproszenie. Łaska Boża źródłem prawdziwej modlitwy i pokuty.
Luty
Ewangelia Jana 4, 6-30. Spotkanie Jezusa z Samarytanką.
Temat: Nawrócenie serca, prawdziwy kult w Duchu, woda żywa źródłem przemiany wewnętrznej.
Marzec
Księga Apokalipsy 2, 3-7.
Temat: Pokuta i nawrócenie prowadzi do powrotu do pierwszej miłości, słuchanie Ducha jest drogą do zwycięstwa i uczestnictwa w Królestwie Bożym.
Kwiecień
Księga Apokalipsy 3, 15-22.
Temat: Niebezpieczeństwo letniości, potrzeba pokory i pokuty, aby zdobyć złoto miłości, które jest oczyszczone w ogniu.
Maj
Łukasz 13, 10-17: uzdrowienie pochylonej kobiety lub Jan 1, 44-49: powołanie Natanela.
Temat: Spojrzenie Chrystusa źródłem godności każdej osoby.
Przygotowujący temat do przebaczenia i pojednania, przyjęcia siebie i innych osób w prawdzie i miłości.
Czerwiec
Jan 8, 31-36.
Temat: Stawanie w prawdzie warunkiem wolności duchowej, przyjęcia i akceptacji siebie i innych osób.
Lipiec
1 List apostoła Jana, 1, 5-10.
Temat: Światłość i ciemność, łączność z Chrystusem źródłem łączności między siostrami.
Sierpień
1 Jan, 2, 7-17.
Temat: Miłość do sióstr i pojednanie. Przeszkody we wzajemnej jedności.
Wrzesień
1 Jan 3, 1-18.
Temat: Łączność dzieci Bożych, miłość do sióstr na wzór Chrystusa.
Październik
Mateusz 5, 21-23.
Temat: Gniew i pojednanie, wzajemne przebaczenie przygotowaniem do uczestnictwa w Eucharystii. Zadośćuczynienie.
Listopad
Mateusz 5, 43-48.
Temat: Przebaczenie i nadprzyrodzona miłość do tych, którzy nam uczynili krzywdę.
Grudzień
Mateusz 6, 9-15.
Modlitwa zjednoczonych dzieci Bożych, przebaczenie bliźniemu warunkiem otrzymania przebaczenia Boga.
STYCZEŃ 2019. KOMENTARZ.
Księga Estery 4, 17k-17n; 5, 1-3.
Pokuta i przeproszenie Boga przez Esterę, wstawianie się za swoim ludem.
Estera jest gotowa oddać życie za swój naród. O. Anzelm, pisząc do sióstr o miłości wzajemnej, porównuje Zgromadzenie do miniatury Ciała Mistycznego Chrystusa [1]. Naszym narodem wybranym, rodziną, do której należymy, jest Karmel Dzieciątka Jezus. Esterę miłość do swojego narodu pobudziła do odważnego działania, które rozpoczyna się od uniżenia przed Panem, umartwienia swojego ciała, dobrowolnej rezygnacji z wygodnych i pięknych szat: ?Zdjęła swe szaty okazałe, przywdziała suknie smutku i żałoby i w miejsce wonnego pachnidła pokryła głowę swą popiołem i śmieciami, i ciało swoje poniżyła bardzo, a radosne ozdoby zastąpiła rozpuszczonymi włosami.? (Est 4, 17k). Odwaga i zdecydowanie Estery, jej czyn pokutny i wstawienniczy za swój naród, znajdują umocnienie w serdecznej modlitwie do Boga, który jedyny jest królem, obrońcą i wspomożycielem bezsilnej i samotnej kobiety (por. Est 17l-17m). W tym kontekście Edyta Stein pisała: ?Myślę nieustannie o królowej Esterze, która została wzięta ze swego narodu, aby wstawić się za nim przed Królem. Jestem bardzo ubogą, bezsilną i małą Esterą, ale Król, który mnie wybrał, jest nieskończenie potężny i miłosierny? [2].
Estera w imieniu całego narodu uznaje grzech bałwochwalstwa, grzech odwrócenia się narodu wybranego od miłości Boga. (Por. Est 17n) W tym związku przychodzi na myśl komentarz św. Jana od Krzyża do przykazania ?Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił? (Pwt 6, 5), który odnosi on do duszy, powołanej by miłować Boga wyłączną miłością: ?Siła duszy polega na jej władzach, namiętnościach i pożądaniach. Wszystkim tym zaś rządzi wola. Gdy więc wola podnosi do Boga te władze, namiętności i pożądania, a odrywa je od wszystkiego, co nie jest Bogiem, wówczas zachowuje dla Boga siły duszy. Dochodzi ona wtedy do miłowania Boga ze wszystkiej siły swojej?[3]. Droga ascezy, umartwienia i pokuty jest dla Mistyka Karmelu pierwszym i niezbędnym krokiem w odpowiedzi na miłujące wezwanie Boga do osiągnięcia zjednoczenia z Oblubieńcem.
Uwieńczeniem decyzji Estery jest udanie się do króla z prośbą ocalenia swojego narodu. Niech Duch Święty uczyni nasze serca zdolnymi kochać szczerze Zgromadzenie, jako naród, który Dzieciątko wybrało na swoją szczególną własność, jako Mistyczne Ciało, w którym jesteśmy duchowo zjednoczone. ?Wzajemna miłość siostrzana, bogata wspólną modlitwą, zasługą i zadośćuczynieniem pokuty, wzbogacać będzie współsiostry, mnożyć duchowy dostatek zgromadzenia?[4], pisze o. Anzelm. Oby każda z nas przejęła się losem Karmelu Dzieciątka jak Estera losem swojego narodu, i oby Duch Święty zapalił w nas pragnienie wyjednania przez post i modlitwę dla naszej rodziny zakonnej nowego życia i odrodzenia jubileuszowego.
Księga Estery 5, 1-3. Spotkanie z królem.
Grecki tekst księgi Estery podaje szerszy opis spotkania Estery z królem Aswerusem. Ten właśnie tekst stał się natchnieniem dla św. Jana od Krzyża w opisie życia mistycznego duszy miłującej Boga[5]. Dotknięcie szyi Estery przez złote berło króla jest tu symbolem schylającej się ku człowiekowi łaski Bożej, która uzdalnia duszę do czynów miłości i do nadprzyrodzonego obcowania z Bogiem. ?? Omdlewa dusza dla grzechu i dla wszystkiego, co nie jest Bogiem, a to z miłości ku Niemu. (?) To nie przychodzi na duszę, jeśli z góry nie spłynie na nią nadmiar ciepła?[6]. Nie może z nas wytrysnąć ani prawdziwa modlitwa, ani prawdziwa pokuta, póki Król Chrystus nie dotknie naszego serca swoim złotym berłem łaski, zapraszając tym samym do głębszej zażyłości z Nim i obdarowując męstwem i śmiałością[7]. Jak u samych początków drogi tak i przy uwieńczeniu życia mistycznego łaskawość i miłosierdzie Króla jest decydującym czynnikiem zjednoczenia duszy z Bogiem: ?Ponieważ tutaj od początku Król niebios okazuje się łaskawym dla duszy, jako jej towarzysz i brat, więc od początku nie odczuwa dusza żadnej trwogi. Okazując jej bowiem w łagodności, a nie w gniewie, potęgę swej władzy i miłość swej piersi, wybiega naprzeciw niej ze swego tronu w duszy, jak ?oblubieniec ze swojej komnaty? (Ps 19, 6), gdzie był ukryty, schyla się do niej, dotyka ją berłem swego majestatu i obejmuje jak brat. I tam ogląda dusza pełne wonności szaty królewskie, którymi są zdumiewające doskonałości Boga; tam lśnią odblaski złota, którymi jest miłość; mienią się w barwach kosztowne kamienie poznania istot wyższych i niższych; tam widzi oblicze Słowa, pełne wdzięków, które opromieniają i ozdabiają duszę-królową w takim stopniu, że przemieniona w te doskonałości Króla niebios, czuje się królową i można słusznie o niej powiedzieć to, co mówi w psalmie Dawid: ?Stanęła królowa po prawicy Twojej w ubiorze złotym, obleczona rozmaitością? (Ps 45, 10).[8]
[1] Por. O. Anzelm Gądek, Droga do miłości doskonałej, Łódź 2017, s. 595-596.
[2] Edyta Stein, List z 31 X 1938 do M. Petry Brüning (w:) Edith Stein: La scelta di Dio. Lettere. Roma, 1974, s. 131-132.
[3] Św. Jan od Krzyża, Droga na Górę Karmel, III, 16, 2.
[4] Por. O. Anzelm Gądek, Droga do miłości doskonałej, s. 598.
[5] Por. Św. Jan od Krzyża, Żywy płomień miłości, strofa 1,8; strofa 4, 11 -12.
[6] Por. Św. Jan od Krzyża, Noc ciemna II, 19, 1.
[7] Por. Św. Jan od Krzyża, Noc ciemna II, 20, 2.
[8] Św. Jan od Krzyża, Żywy płomień miłości, Strofa 4, 12.