Rady i wspomnienia zebrane przez s. Genowefę od Najświętszego Oblicza (fragm.):
Jeżeli która z Sióstr trwała w swym smutku i niezadowoleniu, okazywała się względem niej najbardziej miłą, przewidującą i łagodną, aby współczuciem w jej cierpieniu uspokoić podniecone serce. Dobroć jej okazywała się w tym, że z ogromną troskliwością i tkliwością przyjmowała te Siostry, które były dla niej powodem przykrości. Rację takiego postępowania wytłumaczyła mi pewnego dnia w ten sposób:
„Och! jakże Pan Bóg jest miłosierny dla dusz niedoskonałych. Nawet przyroda świadczy o tym. Przypatrz się zielonemu groszkowi, który rozpuszcza się w ustach, a który składa się tylko z cukru. Jego skórka jest bardzo cienka, a mimo to znosi on żar słoneczny i chłód nocny, które są jego udziałem. Jest on symbolem dusz doskonałych. Przeciwnie, wielkie ziarna bobu, które symbolizują dusze niedoskonałe, całe są otoczone futrzaną osłoną, dobrze je zabezpieczającą. Należy więc postępować tak jak Pan Bóg i nad duszami niedoskonałymi należy roztaczać całą naszą delikatność i uprzejmość”.
Św. Tereso, obiecałaś dobrze czynić na ziemi.
Spuść deszcz róż na tych, którzy Cię wzywają i wyjednaj mi łaskę, której za Twoją przyczyną Twoją oczekuję od Miłosiernego Boga.
Ojcze nasz
Zdrowaś Maryjo
Chwała Ojcu
lub
Więcej o św. Teresie od Dzieciątka Jezus na stronie www.karmel.pl